Greetings From The Flash9 || Chanbaek - paçicik - Wattpad

Greetings From The Flash9 || Chanbaek

Reads 189,657
Votes 15,359
Parts 35

Reads 189,657
Votes 15,359
Parts 35

Mature

baekhyun chanbaek chanyeol lovehatearabayarışlıfic

Evet, dedem koymuş adını. Amerika'ya gidip arabayı bizzat ilk elden aldığında kaldığı otelin önünde bir araba dururmuş, bir tekeri patlakmış. Ne zaman otelden çıksa ilk gördüğü o tozdan griye dönmüş araba ve üstünde kırmızı etiketle yapıştırılmış yazı. FLASH9.

Dedem otelden ayrılmak üzere çıktığı gün, Pontiac GTO 1967'ını almaya giderken saat sabah yedi suları, son kez arabayı ve yazıyı görmek istemiş fakat bir bakmış ki araba ortalıkta yok. Etrafa bakınmış, hayır yok. Son kez görememek içine çok oturmuş dedemin, o da yeni aldığı arabasına Flash9 ismini vermiş. Süper hikaye bence.

[love hate araba yarışlı ficim, 2019]All Rights Reserved

baekhyun chanbaek chanyeol lovehatearabayarışlıfic

Table of contents

35 parts

Sign up to add Greetings From The Flash9 || Chanbaek to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz by fisfiskayikciw

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"

yan benimle | barış alper yılmaz. by mooneverlandd

"ateşle oynuyorsun barış alper..." Başını sallayıp gülümsedi, "ateşten korksaydım kendimi sana kaptırmazdım."

Berrak by larasu_123

Düzen, temizlik takıntısı olan Yağmur'un duvarlarını yıkarak Barış Alper'e kapılmasını içeren mini hikayemiz.

Distance | Texting by rossalys

Barış Alper:İlk mesajı hep erkekler atar o yüzden Siz:İlk mesajın 'Selamun aleykum ahmet abi' mi gercekten 💌 Barış Alper Yılmaz Hayran Kurgusu Bu hikayedeki tüm karakterler ve olaylar hayal ürünüdür.Hiçbir gerçeklik barındırmaz.

where is ur brother? |taekook ✔️ by yoonminlivkook

Jungkook abisi için kendisine mesaj atıp duran abisinin arkadaşı Taehyung'dan çok bunalmıştı.

single | tk by kafkaontheshore_

i'm sorry, dave

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 by keremakturkogludiyor

Opia, tanıdık ya da yabancı insanlarla göz göze geldiğimizde yaşadığımız, kendimizi savunmasız ve kırılgan hissetmemize neden olan bir duygu türüdür. Bu duygu, karşıdaki kişiyle bakışlarımız kesiştiğinde ortaya çıkan, iç gerginliğe ve ciddi bir duygusal duruma işaret eder. İnsanlar, genellikle bu duyguyu yalnızca kendilerine özgü bir his olarak algılar; ancak, büyük ihtimalle karşı taraf da benzer duygular içindedir. Başlangıç - 08.02.25

Seen | Eren Elmalı by rossalys

balimkaplan: Of hamileyim diyince mi bakasın geldi erenelmali18: Sabahın köründe manyağın biri bana baba oluyosun yazınca napmam gerekiyodu Eren Elmalı Texting Hayran Kurgusu. Bu hikaye hiçbir gerçeklik barındırmaz.

know about me, hyunsung by oztray

hyunjin: hayırdır fıstık küstük mü

august // barış alper yılmaz by stayinaliveee1

ufak bir maceradan başka bir şey değildi.

You may also like

Slide 1 of 10

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover

yan benimle | barış alper yılmaz. cover

Distance | Texting cover

where is ur brother? |taekook ✔️ cover

single | tk cover

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 cover

Seen | Eren Elmalı cover

know about me, hyunsung cover

august // barış alper yılmaz cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"