Bir anda alnımdan vurulmuşa dönüyorum. Unuttuklarımı hatırlıyorum ve zihnimi siliyorum. Dibe vurduğumu hissettiğim anda yükselmiş gibi hissediyorum. Fark etmeden duvara çarpıyorum. Tabloyu büyük bir gürültüyle yere deviriyorum. Bir çocuk gibi şehvetle ve tutkuyla bağlanıyorum hayata. Bir şairin en sevindiği an... İlham... Kaynağı bilinmeyen içgüdü... Koşarak bilgisayarın başına oturuyorum ve yazmaya başlıyorum sonsuzluğa...All Rights Reserved