20'li yaşlarındaki kız biliyordu hayatın acımasız olduğunu.Kız ilk aşkının evlendiğini öğrenince ne yapacağını bilemedi aklından canına kıyma fikrini geçirmesi ona yanlış yola koyulduğunu öğretti ve canına kıymadı dedi ki belkide aşkımı bulur evlenirim dedi. karanlık gecede yıldızlarla ha birde kızarmış gözlerle geziyordu kız boş sokaklar da.Kız o kadar daldındı ki çıkmaz sokağa geldiğinin farkında değil di.Kız yürüdü yürüdü ve duvara çarptı ama birşey olmadı.Kız acıma duygusu hissetmedi. Duvara çarptığında merak etmişti neden çarptığı hâlde neden kafasının acımadığını ama kız acımasını istiyordu belkide beyin kanamasından giderdi. Kız meraklı gözlerle ve titreyen ellerle duvara dokundu kız ama gördüğü şeyle elini geri çıkardı. Beklide o gördüğü şeyi yapsaydı aşkını bulurdu.All Rights Reserved