Daar zat ik dan, langs de rand van mijn bed denken aan wat er net is bevestigt. Hoe kon mijn vader mij dit aandoen. Ik ben pas 19 en ik wordt uitgehuwelijkt aan de zoon van zijn vriend, omdat hij vind dat ik volwassen ben en moet trouwen. Ik dacht dat ik net als elke meid een jongen zal ontmoeten waar ik van zal houden en hij van mij. En dat wij samen aan een toekomst zouden gaan werken. Maar nu, nu is alles in een harde klap veranderd. Zal ik nog ooit gelukkig zijn? Zal ik nog wel kunnen leven met een onbekende en samen met hem een toekomst maken?