Delilah i Hayden to przyjaciele z dzieciństwa. Zawsze trzymali się razem, skończyli tę samą szkołę, byli przy sobie ─ nieważne za jaką cenę. Jedyne co raz w życiu ich rozdzieliło to studia, ponieważ oboje wybrali inne kierunki. Ale nawet to, że Hayden studiował w Londynie, a Delilah w Queens, nie było czymś, co mogłoby zakończyć tę przyjaźń.
Ale z czasem... Zaczęli się od siebie oddalać. A wszystko zaczęło się, kiedy Hayden kontynuował swoją rolę Anakina Skywalkera w ostatniej części prequeli Gwiezdnych Wojen. Stał się bardziej rozpoznawalny, miał więcej pracy niż zazwyczaj, ciągle przemieszczał się z miasta do miasta, a nawet z kraju do kraju.
Delilah spełniała się w roli weterynarza. Kochała swoją pracę. Podobało jej się mieszkanie w Nowym Jorku. Stwierdziła, że to miejsce do niej pasuje.
Ale kochała również swojego przyjaciela. Oddalała od siebie myśli, które podpowiadały jej, że go traciła. Co z tego, że codziennie utrzymywali ze sobą kontakt, skoro widzieli się raz na miesiąc, a czasami nawet ich rozłąka trwała dłużej? To łamało jej serce. Ale nie pozwalała, żeby to przejęło kontrolę nad jej życiem. Pozwoliła zepchnąć to, w najgłębszą część swojej duszy, żyjąc z dnia na dzień, tracąc nadzieję, że jej przyjaźń z Haydenem, będzie wyglądała tak jak kiedyś. A może tu nie chodziło tylko o przyjaźń? Przecież nie byli już dziećmi, a uczucia, które w sobie nosili, nie były już takie same, jak wtedy, gdy byli nastolatkami.
Całej tej sytuacji wcale nie sprzyjał fakt, że w życiu Haydena pojawił się ktoś jeszcze. To jedynie dolało oliwy do ognia.
Czasami musimy poświęcić wszystko, żeby zaznać chwilę szczęścia. Gonimy za tym, co niepotrzebne, ślepo ginąc w marzeniach, gdy tak naprawdę, to czego najbardziej potrzebujemy, jest na wyciągnięcie ręki.
↳ hayden christensen x oc
Wróć swoją pamięcią do wiosny, pamiętasz ją jeszcze?
Pamiętasz jak drzewa budziły się do życia?
Pamiętasz pierwszy deszcz, jego zapach?
Co jeszcze pamiętasz?
Pewnie niewiele... Czas płynie tak szybko że nie przywiązujemy zbytniej uwagi do drobnych rzeczy.
A może pamiętasz mnie?
Drobną, spokojną, młodą dziewczynę. Dziewczynę z marzeniami, z psem. To ja, Twoja ofiara, Twoja zdobycz. Twoja Olivia.
Okładkę wykonała: xDevil666x