KARANLIĞIN İÇİNDEKİ AYDINLIK +18

Kapıdan gelen kilit sesiyle geceden beri hiç kapanmamış gözlerim kapıyı buldu.

Uykusuzluktan takatim kalmamıştı. Bedenim halsiz düşmüş ve ölüm isteği ağır basmıştı.

Kapının açılmasıyla bir çift mavi karanlıkla karşılaştım.

Hiç uyumadığı gözünün altındaki mor torbalardan belliydi.

Yanıma gelip bana dokunmaya çalışmasıyla kendimi biraz daha duvara yasladım.

"Sakın dokunma bana!"

Bağırmamla bakışları sertleşmişti. Bir anki boşluğundan yararlanıp hızla ayağa kalktım ve mutfağa doğru koştum.

"MİRA!"

Arkamdan kükreyerek gelmesiyle daha hızlı koşup mutfağa girdim.

Masanın üzerindeki bıçağı elime aldım ve o anda kapıdan içeri girdi.

"Sakın yaklaşma yoksa bıçağı karnıma saplarım"

"Bunu yapacağına kendin inanıyor musun cidden"

Alayla karışık söylediği cümleye karşı ciddiyetimi korkuyarak gözlerine bakmaya devam ettim.

Bana doğru adım atmaya başladığında tekrar bağırdım.

"Yaklaşma dedim sana!"

Birkaç adım daha attığında tam kolumdan tutacakken bıçağı karnıma sapladım.

Toprağın gözleri anında karnıma giderken endişeyle yüzüme baktı.

Daha fazla ayakta durmayıp yere düştüm. Toprağın anında yanıma gelmesiyle ona son sözlerimi söyledim.

"Seni asla affetmeyeceğim Asilkan."

Ardından gözlerimi kapatıp kendimi karanlığa bıraktım.

Son çareyi ölümde bulan bir kızdım artık ben...

...................................................

MİRA & TOPRAK
.............................

Başlangıç Tarihi : 01.08.2018