''Herkesin bildiği bir gerçek vardır ki; kimse gerçekten mutlu olamaz şu fani dünyada. Çünkü gerçekler hep acı ve hep böyle devam edecekti.'' Kendini böyle büyütmüş böyle avutmuş bir Ulaş'ın ve sadece abisi olan bir Hayat'ın öyküsü bu. Ulaşılmaz bir Hayat'ın öyküsü bu. Sadece ''bir zamanların'' geride kaldığını hatırlaması, hatırlamaları lazım. İkisi de azap çektiği her salise için mutlu olup kahkaha atmayı diliyorlar taaki o güne kadar. Her şeyin yoluna girmeye başladığı gün;