Hasta | Cafuné

Yetişkin içerik ||

Kirpiklerinin gölgesi tenine düşerdi insanların, karanlığı orada görülür, her hamlesinde ora aydınlanır kararırdı.

Kanımca ise, karşımdaki adamın kirpiklerinin gölgesi yine vardı; lâkin karşıma dikilip parmak uçlarından sızan kanı yere damlattığında ve tıpkı zemin gibi beni de lekeleyeceğini söylediğinde, o vakit o gölgeler tenine değil de, ruhuna düşüyor demiştim.

Ruhuna düşüyor ki gölgeler, karanlığında boğulduğu yetmiyormuş gibi, amansızca benim gibi aptalları dahi kendi inine çekiyordu.

Yaralıyor ve kanatıyordu.

Lekeliyordu, haklıydı.

•°•