SİYYAZ

Hep bir arayış içinde kalır insan; yeryüzünden, gökyüzüne kadar ruhunu tatmin edecek Vuslat'ı bekler... Oysa beklemek hayat için uzundur, ya ona kavuşurdun ya da hiç birine aşık olamadan yolun sonunu görürdün. Ben aramayı tercih ettim hep hayatım boyunca, ya korkakça ya da sessizce...
Vuslat'a kavuşmak için koştum çok koştum ve yoruldum, yoruldukça yürüdüm; yürüdükçe emekledim... ama asla durmadım.
Bana toprak kadar yakın, aynı zamanda yağmur kadar uzaktaydı.
Vazgeçmedim.
Yaramı okşayacak, kanadıkça yara bandı saracaktı.
Her zaman yüzünde ahenkli gülüş, beni mutlu etmek için çırpınan ruhu...
Ben bulacaktım.
Her nerede ise...
Ruhunu ruhuma kenetleyip, ay ışığında birbirimizin yaralarını saracaktık...

01.08.2018
03.20