Levi| Wróć do domu

-Proszę, wróć do domu.-Moje słowa porywa wiatr, gdy ponawiam swoją prośbę.

Czuję, jak łzy spływają pomału po moim policzku... tym razem nie ma przy mnie osoby, która je otrze. Nie ma jego- chłopaka, który był zawsze obok. Wspierał, upominał, dodawał otuchy, pozwalał mi podążać za marzeniami- nawet jeśli one mnie od niego oddalały.

Tak po prostu zniknął- odszedł nawet się nie pożegnawszy.

-Przykro mi.- Słyszę w słuchawce jego cichy szept.- Ale ja już nie mam domu...