Dymbëdhjetëvjeçarizëm

*sadlovetalljeleshëshstory*

Të dhurova dashuri, s'ma ktheve mbrapsht,
Ama prapë të desha, edhe pse ti atëherë s'e dite...
Ndjenjat m'shumë shtoheshin n'çdo fraksion sekondi,
E këtë peshë më s'munda dot ta mbaj...
Të shkruajta(të fola për t'miat ndjenja), por ti ma le seen.
Të bëra poke, ti direkt m'fute bllok.
Aty më ngule një shtizë në zemër,
E kjo e gjora nisi të kullojë gjak...
Mbas një dite të pashë teksa putheshe në banjo me një tjetër...
Me lotët më sy, rrëmbeva çantën e ika në shtëpi me vrap.
Qava e kullova poshtë jorganit, dy ditë me radhë...
Po dhimbjen dot s'e zhduka.
(Më thyeve zemrën ti maskara, më lëndove shpirtin aq shumë të brishtë.)
Me lotët ndër sy, një natë, nisa të zhkarravis duart.
Ndjeja gjakun e ngrohtë që më rridhte ngadalë,
Pastaj një rrahje e fortë zemre, errësirë dhe veç pesë fjalë "Ma, ba ju lutem m'falni..."

[HISTORIA IME SI DYMBËDHJETËVJEÇARE, KUSHTUAR TË DASHURIT TIM IMAGJINAR.]