Bekleyiş

Bir bekleyiş bir insanı ne kadar aşktan soğutur? Ben de en tatlı birine sevdalandım. Uzağımdaydı şehir farkı vardı aramızda ilk zamanlar imkansız derdim taki benim gibi sevdasını belli edene kadar. Umut oldu fakat gelmemesi bir yangın yeriydi. Zaman zaman bekle gelecek, sevecek seni derdim. Kimi zamanda kendime kızar sevseydi gelirdi derdim. İnsan sevdalandığında herşey bir başka oluyor. Anlamsız dediğim bu dünya, onu tanıdıktan sonra herşeyi anlamlaştırıyor ve renksiz hayata sekizinci renk oluyor. Bir insanın sevdiği yanındayken bile seni özlüyorum der fakat sevdiği uzağındayken ve hayalleriyle kendini avuturken geleceksin der kenara çekilir ve sabredeler. Ama umudu bittiğinde o koskocaman sevdası ve hiç kimseye paylaşamadığı duyguları, burnunda onu hasret kokusu sevdiğinin geleceğine inanarak beklemesi işte umudu bitince herşeye eyvallah der yoluna devam eder. Ben de o umudu bitmiş herşey için artık uğraşmayan, adını bile ağzıma alırken gözlerim dolardı. Şimdi ise hiç bişey umrumda değil. Benim bu koskocaman sevdama inanmayan ve ayırmaya çalışan öyle insanlar var ki şimdi ayrıldığımızı duyduğunda mutluluklarına diyecek söz yoktu. Benim mutsuzluğum onların mutluluğu olmuştu. Ama kimseye gerçeği söylemedim. Bir Bekleyiş içinde umudum var benim.