~birartıonüç~

"Nereye,nasıl gidersen git,sonuçta orada da olduğun kişisindir."

Evet,bu söz benim hayat felsefem olmuş durum da.
yaşadığım ve yaşayacağım tüm bu olaylar bu sözü onaylar nitelikte.

yeni bir hayat,yeni sen olamazsın. illâ ki o kafanın içinde taşıdığın şeytanlar seni bulur ve sana kim olduğunu zevkle hatırlatır.

ben büyük bir hata yaparak umuduma ve hayallerime inandım.
her şeyin daha iyi olacağına ("ne ironik değil mi? daha ben iyi değilken. iyi bir hayatı kim kaybetmiş ki ben bulacağım.")
inandım. ama her şeyin daha da beter olacağını hiç tahmin etmezdim.

gideceğim yeni şehir ve yeni okulum da
benden 13 tane daha olması,tüm bu karmaşık ve saçma hayatımın daha da beter hâle gelmesi demekti.

Artık daha korkunç bir adamım ve Benim gibi olan 13 arkadaşım var. asla iyi ve normal olamayacağımın da farkındayım.
ama bu karanlık,şeytanlarla dolu yeri ben seçmiştim ve kalmak istemiştim. bu yüzden kimseyi suçlayamazdım.