STORY PLOT:
Noong unang kita ko sa kanya, ideal friend na agad ang first impression ko sa kanya. Masiyahin, saltikin, mabait, maintindihin at good-listener. At, infairness nasasabayan niya ang napaka-buhol kong utak. Utak ng isang retarded, hahahaha :D
pero dumating sa puntong di ko inaasahan, I felt something weird and they all said it was LOVE?
at bigla ko nalang nasabi na ....
"Hinding-hindi ko siya mamahalin, hinding-hindi ako mafa-fall sa kanya, never in this life, never in this time and never will I"
Ayan ang mga katagang sinabi ko sa BFF ko.
Ang sabi nila wag daw magsasalita ng tapos, ng may period o tuldot. PERO, obvious naman siguro na ginawa ko na, at heto si life, pinapalunok ang mga sinabi ko.
Should I or should I not?
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.