STORY PLOT:
Noong unang kita ko sa kanya, ideal friend na agad ang first impression ko sa kanya. Masiyahin, saltikin, mabait, maintindihin at good-listener. At, infairness nasasabayan niya ang napaka-buhol kong utak. Utak ng isang retarded, hahahaha :D
pero dumating sa puntong di ko inaasahan, I felt something weird and they all said it was LOVE?
at bigla ko nalang nasabi na ....
"Hinding-hindi ko siya mamahalin, hinding-hindi ako mafa-fall sa kanya, never in this life, never in this time and never will I"
Ayan ang mga katagang sinabi ko sa BFF ko.
Ang sabi nila wag daw magsasalita ng tapos, ng may period o tuldot. PERO, obvious naman siguro na ginawa ko na, at heto si life, pinapalunok ang mga sinabi ko.
Should I or should I not?