Hayatının zorluklarıyla başa çıkmaya çalışan kız ve hayatına dahil olan mavi bir karanlık.. -sana sarılabilir miyim.?diye sordum gözlerinin içine bakarken - neden diye sordu.bir tarafım ne kadar nefret etsede buram buram kokusu geliyordu burnuma huzur ve güven karışımı - babam gibi kokuyorsun dedim birden dur bekle bunu ben bile kendimden beklemezdim çünkü acı ama gerçek ben babamın kokusunu dahi bilmiyordum yüzünü bile unutmalık oldum ben bunları düşünüyorken o çoktan kollarını bana bir ahtapot edasıyla sardı.. Cidden de huzurun kelime anlamı onun kollarıydı hemde büyük anlamda... "İsmin gibi benim mucizemsin"..dedi ve ben bilmem kaç kere o tutsak kaldığım gözlerine kendimi bırakarak intihar ettim... herşey bir tesadüften ibaretti ya da kız öyle sandı... gerisi devamında saklı...🤫🍀All Rights Reserved