Ang pagsasabi na yata ng feelings sa isang tao ang pinaka-mahirap gawin sa lahat.
Una, syempre nakakahiya. At pangalawa, syempre wala kang lakas ng loob.
Ibahin si Cesca, isang not-so-popular girl on school.
Isang geek, well isang nerd na rin kung sasabihin. Pero sa totoo lang di talaga yan matalino, nagfi-feeling lang
At ang pinaka-magandang description nya ay ang pagiging matapang, hindi yung tapang na in a way nakikipag-away. Hindi siya nagpapatalo sa mga mean girls, pero di nya ito kinakalaban na in one point sasabunutan nya na lang.
Malakas ang loob nya, sya na ata ang idol ko. Nakapag-confess sya ng feelings nya sa taong mahal nya.... Ay mali, hindi nya nga pala mahal yung taong sinabihan nya ng feelings nya.
Paano ba naman kasi ang loka-lokang ito, maglalagay na lang ng letter sa locker ng taong mahal nya, nagkamali pa!
Paano kung nalaman nya na ang pinagbigyan nya ng sulat ay ang Ultimate Superstar *slash Ultimate Heartthrob ng school nila?
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.