İÇİMDEKİ KARANLIK

"Çünkü sen, içimdeki karanlığı aydınlatan ışığımsın..."

Artık yaşamak istemiyordum. Ölmek en mantıklı olmuştu sevdiklerimi kaybettiğimde. Onlarla beraber bende ölmüştüm.

Gözlerimi aynaya sabitleyip solmuş yüzüme baktım. Dayanacak gücüm kalmamıştı. Karnımdaki acıya aldırmadan daha çok derinlere batırdım elimdeki bıçağı. Tiz bir çığlık firar ediyordu güçsüz bedenimden.

Yerdeki kan gölünü görünce artık yaşayamayacağımı, ölümün bana kucak açtığını farkettim.

Vücudum git gide eriyordu. Gözlerimin önünden siyah noktalar uçuşmaya başladı.

Siyah noktaları dağıtan şey kırılan kapı oldu.

Bir kırılan kapıya bir de ağlamaktan gözleri kan çanağına dönmüş Savaş'a baktım.

Evet... Mafya kralı Savaş... Ağlamıştı... Hem de hüngür hüngür...

Konuşmaya çalıştı. O ağladıkça ben daha çok ağladım. Sesi fısıltı halinde çıkmıştı.

"Mira... Sen... Sen çok güçlüsün. Bunu kendine yapma..."

Böyle konuşmasına dayanamıyordum. Ama artık çok geçti. Kendimi çoktan ölümün kollarına atmıştım...

Gözyaşlarımla beraber umutları dışarıya attım...

"Kitabın bir bölümünden alınmıştır."

Kapak tasarımı @alevgzd adlı kullanıcıya aittir.

Mafya kralı Savaş ile kömür gözlü Mira'nın zorlu aşk hikayesi.

??Yağmur??