Ang kwentong ito ay pinaghalo-halong nabasa and ideas sa utak ko. Kaya sana nman po iwasan po natin itong ipagkumpara sa gawa ng iba
Kase po may sarili itong plot,may sariling itong twist at may sariling kwento
If you want to read this pls don't judge it, hindi po ako magaling magsulat kaya po pagpasensyahan nyo na. Hindi rin po ako pro. kaya sana nman rumespeto kayo sa author wag po kayong magsalita ng masasakit. Kase first story ko palang po toh kaya don't judge me if hindi ito gaya ng iniisip nyo
Dont expect too much
Because you will get hurt in the end
You can be laugh, you can be smile, you can be crazy, you can be hurt, and you can be cry
But
You can't be a shit
If you are a shit. Then go i don't need you, my story will not need you. Im not obligate each one of you. And for the votes and comments it's up to you, if you will vote or comment. Then thank you
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.