GEÇMİŞİN İZLERİ

Küçük yaşta kırılmış kalplerdi onlar. Çok iyi dost, arkadaştılar. Bir Dolunay gecesi vedalaşmak zorunda kaldılar.
Onların veda sandıkları şey bir başlangıçtı aslında.
Apayrı hayatlara tutundular.
Küçükken birbirlerine verdikleri sözler vardı yüreklerinde. Ama büyüdüler ve o kalpler köreldi. Yine bir dolunay vakti karşı karşıya geldiler.
Bu sefer iki yetişkindi onlar.
Birbirlerini tanımadılar.
Herşey yeni başlamıştı onlar için.

Kadın o gece çocukluğuna kelepçe takmıştı.
Adam o gece çocukluğuna yakalanmıştı.
ARAT SADUNOĞLU - DOLUNAY ATASU

-"yıllar önce biri bana demiştiki masallar mutlu sonla bitmez"
+"haklıymış o kişi. Hiç bir masalda mutlu sona ermez."
Ve zaman geçti.
Gerçekler vardı ortada.
Birde geçmişin izleri.
Arat ve Dolunay çocukluklarını bulabileceklermi?
Küçükken verilen sözler sahibine dönecekmi?
Kırık kalplerin küçük masalı onlar...