NEXT TO ME

PROLOGUE

Cold..alone..MIDnight... . habang nakatayo sa balkunahe ng mansyong nakatyo mismo sa isang malawak ngunit masukil na kagubatan ang isang babaeng may mapupulang mg mata habang humahampas ang ang hangin sa kanyang maputi at makikinis nyang mga mukha...
..................................................---
'Qué estás haciendo, cariño'?'' isang magandang babaing nasa 40s na ang edad ..si mama
''nothing..''habang nagmamasid sa maitim na kalangitan kapares ang mapulang buwan na pakiramdam ko binubuhay ang pagkatao ko..
''i know you...alexandra.. pag pasensyahan mo na ang iyong papa.. hindi nya intinsyong -''mama
''suficiente! mama!... palagi nalang.. tama na.. oo naging matigas ako pero ni isa hindi ko sinaway ang mga utos ni papa!!'' buong pagdamdam at pasakit ang mga binitawang salita, naginginig ang
mga kalamnan sa puot at pag kadismaya..hatid ng mga luhang di ko akalaing maipaparamdam saakin ni papa..
'' hindi nya hawak ang buhay ko.... mama!... patawad...patawad...''
------
habang nakatingin sa buwan , kasbay ng paghampas ng hangin sya ding iglap na pag kawala ni alesandra dala puot sa puso nito...
''alexandra!!Oh Dios mío!''