Unforgettable Mistake

"mahal may tatlong salita lang akong gusting sabihin sayo
malabo na ang ang tayo at alam kong hanggang dito nalang ang dulo
Ito na ang katapusan ng kwento kung saan nagsimula ang tayo
pero hindi kagaya ng ibang kwento na masaya ang dulo
hayaan mong punasan ko ang sariling luha ko
kasabay ng katotohanang minsan akong naging iyo
pero ang kwento nating dalawa ay nasa magka-ibang libro
mahirap many tanggapin pero ito ang totoo
hindi man naging matagal ang ating pagsasama
sasabihin kong totoong minahal kita pero ngayon ay Malaya ka na
pinalaya kita hindi dahil sa may mahal akong iba
pinalaya kita dahil gusto Kong makapag-simula ka ng panibagong istorya kung saan ka mas sasaya"

malakas ang palakpakan ng mga taong nasa session kung saan niya mulling ibinahagi ang piyesang nilikha niya. Pinigilan niya ang luhang malapit ng pumatak sa gilid ng pisngi niya. she was a bitter poet at hindi na ata mababago iyon. kung sabagay ay hindi naman madaling baguhin kung ano na ang nakasanayan mo. lumapit ang isa sa pinakamalapit na kaibigan niyang si Chiarra na organizer din ng event na iyon kung saan muling ibinahagi niya ang mga tulang nagpaluha sakanya. it was her feelings after all that she conveyed through poems. Isa na siguro siya sa taong hirap na hirap magsalita ng nararamdaman pero nakakagawa ng paraan para mailabas ang sama ng loob o kasiyahan na nasa kalooban.

"you never changed Midnight" she kissed her friends cheeks ng lumapit ito

"alam mo naman na kinahiligan ko na ang pagtula hindi ba? " niyakap siya into ng mahigpit at ganun din naman nag. ginawa niya

"and you figured out that you can write and recite poems when Dy left you"
ayaw na sana niyang marinig pa ang pangalan na binanggit pero slam naman niyang hindi niya iyon matatakbuhan kaya sa halip ay ngitian nalang niya Ito.