HAYAL KURDUM, YIKARIZ DİMİ?

O kadar zamandan sonra küçücük de olsa bir umut vardı...
Ya da öyle görünüyordu...
Sonu belli olmayan bir hikayeye adım atmıştım yine,
Ama bu sefer farklı olan şey yanımdaki insanlardı ve de hikayenin seneryosu...

Bu senaryoyu sanki daha önce okumuşçasına rahattım. Başlamak için korkmuyordum bu sefer.Çünkü senaryonun ana konusunu biliyordum;

İki kişi vardı ve sadece tek bir kelimede biz olabiliyordu.
İmkansızlardı onlar.Sadece İMKANSIZ kelimesinde bütün olan iki kişilerdi...

Ama sanki bir UMUT vardı uzaklarda bir yerde...
Her zaman olduğu gibi...