-Κράτα με πιο σφιχτά! -δε μπορώ, δεν έχω πια δύναμη. -Τότε βρες την. -δεν αντέχω άλλο. -Μάθε να αντέχεις και δώσε μου πίσω την καρδιά σου. -την έχεις. -λες ψέματα, μόνο μια ψεύτικη πέτρα μου άφησες με το χρώμα του έρωτα. -Το φιλί σου δεν έχει την ίδια γεύση όπως στην αρχή... Μύριζε κρασί και μέλι τότε. -Πάντα την ίδια γεύση έχει. -Όχι, πριν λίγο που με φίλησες άφησες θραύσματα γυαλιού στο στόμα μου που μου έκαναν πληγές. -εσύ τις άνοιξες, σύνελθε και κράτα με αλλιώς θα φύγω. -όχι, μη φύγεις, μη με αφήσεις... -Τότε κράτα με που να πάρει!