Ποτέ δεν πίστευα πως ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Σαν φράση ηχούσε όμορφα στα αυτιά μου, αλλά σαν νόημα δεν είχε λογική. Πίστευα όμως πως φεύγοντας έπαιρνε κάτι από εμένα• ένα κομμάτι σάρκας, κάποιες αρχές, ιδανικά ή όνειρα, και ηξερα πως αργά ή γρήγορα θα επέστρεφε για λίγο ακόμα. Σε κάθε επίσκεψη θα γέμιζε το κορμί μου τρύπες και φεύγοντας θα κατάφερνε να με λυγίσει. Να γκρεμίσει, να καταστρέφει, να ισοπεδώσει ο,τι έχει αφήσει όρθιο ο κόσμος γύρω μου. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν γλυτωνα από τύχη, στόχος ήταν να με εξαντλήσει. Όταν όλα κατερρέαν πίσω μου δεν υπάρχει ελπίδα, υπάρχει μόνο η επόμενη μέρα. Μια μέρα χειρότερη από την προηγούμενη και καλύτερη από την επόμενη. Μια μέρα που σίγουρα δεν περίμενα εκείνη... Καλώς ήρθατε στην κορύφωση, στην κόλαση του Μεισον Ροντρίγκεζ.