Karanlıkta mutlu olduğunu sanıyordu. Belki de güvendiği tek yer içindeki karanlıktı. Fark etmese de işler değişiyordu. Hayatı tamamen yok oluyorken sevdiklerini yine karanlığa bırakıp gidiyordu. Giderse bu oyunda yenilen taraf o olurdu. Ve tercih hakkı yok gibi görünüyordu. 'Ama ben gitmek istemiyorum. Benim hayalimdeki bu değildi. Şimdi gidemem. Tam her şey yoluna giriyorken gidemem. Kimseye veda etmedim. Bensiz ne yapacaklar. Yapamazlar. Onlara ne olacak. Bırak döneyim bırak!' 'Onlara hiçbir şey olmayacak. En güvendiğin yerdeler. Karanlıkta...' ...