- Reads 59
- Votes 4
- Parts 2
Ongoing, First published Sep 06, 2018
"Yardım edin!" "Bana yardım edin , lütfen!" Ne kadar bağırsam da kimse haykıraşlarımı duymuyor,geçip gidiyorlardı yanımdan. Kimse benim yaşadıklarımı yaşamamışmıydı? Yoksa unutup geçiştirmişlermiydi,kendilerini mi kandırmışlardı? Unutmak bu kadar kolay mı? Kolaysa lütfen bana da öğretin, ben hep KOLAYI seçtim çünkü. *** Sonra onu gördüm.... Karanlık.... Simsiyah.... Benim gibiydi sanki,ya da öyle olmasını ummuştum. Ama yanılacağımı hiç tahmin etmemiştim... Peki neden? Neden hep yanımda olmasını istiyordum? Benimle ilgilenmesini,beni görmezden gelmemesini... Dikkatini çekmek adına yapmadığım şey kalmamış yeri geldiğinde kendimi rezzil etmiştim. Ben hep kolayı seçmişken,kolaya kaçmışken neden şimdi zor olanı seçiyordum? Her zaman renkli bir kişiliğim vardı;Güler yüzlü,mutlu görünen,hiç bir şeyi umursamayan,Kolaya kaçan.... Peki neden şimdi siyahın bu kadar gizemli oluşunu merak ediyordum? Neden renklerimi körelten,koyulaştıran bu renge adım adım yaklaşıyordum? Gizemli oluşu beni zaten kendisine çekerken neden karanlığı,siyahı seçmiş olduğunu merak ediyordum? Bazen düşünüyorum,o beni görmüyor mu yoksa görmezden mi geliyor?Acaba oda beni ,benim onu... Neler düşünüyorum ben böyle *"Siyah neden gökkuşağında olmak istesin ki, gecenin tamamı ona aitken. . . " Artık ona "Karanlıklar lordu" olarak hitap edeceğim, tıpkı onun bana "Zaynah" demesi gibi... © Tüm hakları saklıdır.All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Gecemin Güneşi -Karanlık Lord to your library and receive updates
or
You may also like
You may also like
