Naime, İTÜ Uçak Mühendisliği Üçüncü sınıf öğrencisidir. Türkiye'nin gelişmesini arzulayan zamanında açılmayan ağır sanayi firmalarının şimdi açılmasını, teknolojiye destek verilmesi gerektiğini, bu konunun çok önemli olduğunu söyleyen yerli üretimin olmamasından şikayet eden bir kızdır. Naime'nin tarihe olan ilgisi arkeolog olan annesi ve tarihçi olan babasından gelmekteydi.
"Ah bir geçmişe gidebilseydim, siz beni o zaman görecektiniz," diye serzenişlerde bulunan Naime, ummadığı bir sırada kendini tarihin içinde bulur. Tarihi insanlarla başa edebilecek mi? Hayallerini gerçekleştirebilecek mi? Türkiye'ye vaktinden önce ağır sanayi getirebilecek mi? Peki, ya tarih değişirse?
Bu ve bütün soruların cevabı kitabın ilerleyen bölümlerinde.
İyi okumalar...
🍁
-Hey!'dedi sesi atının nal seslerine bulanırken. Gelip tam önümde duraksamış, yorgun hayvan ağır ağır adımlamıştı. Bir doğan misali keskin bakışları sertçe geçti gözlerimden.'Yalnız çıkılmayacak denildi. Nereye gittiğini sanırsın?'
-Yetti gayrı! Bana hesap sorup durma be adam! Kim sanırsın sen kendini?' dedim karakterimden beklenmeyecek kadar sert bir tavırla. Hafif çekik gece karası gözleri bana bakarken daha da kısılmıştı. Atına küçük bir adım attırıp atımın burnuna yanaştı.
-Demirci Kasım oğlu Akın! Kutlu Kayı obasının beyi Osman Beyin alpi sanırım kendimi. Peki sen?'
'Gökten zembille inip düştün obanın ortasına. Hiçbir şey bilmem dersin, lakin ben bilirim ki bir gizlediğin var. Şimdi söyle bakalım. Asıl sen kendini kim sanırsın hatun? '
-Bildiğim yalnızca ismimdir. Hazan'ım ben. Nereden geldim, nereye gider idim bilmem.
'Sende var git yoluna. Benden size zarar gelmez Akın Alp. '
Kendinden başkasına zararı olmayan bir acizdim ben. Gizlediğim tek şey bu kitabın içine nasıl hapsolduğumdu. İki binli yıllardan bin üç yüz yılına nasıl gelebildiğimdi. Bâst-ı zamanım, tayy-i mekanımdı... Lakin bunları anlatsam ya meczup derlerdi bana veyahut büyücü. Diyemiyordum. Diyemediğim için de böyle çatıyordu bana kaşlarını. Atımın yönü obaya çevrilirken bir hamle ile kesmişti önümü. Ve geceden siyah gözleri beni alev misali yakarken fısıldadı.
-Yolumun üstünde durursun Hazan hatun. Lakin bilesin ki ben dört nala giderken tökezlemem. Ne varsa acımaz, ezer geçerim...'
🍁
Hazan & Akın
......................