"Yıldızların altında çocuk kalalım."
O bu cümleyi söylerken ela gözlerim derin siyahlarına karışmış gibiydi.
"N-ne ?"
Kekeleyişim onu gülümsetti. "Hiç büyümeden... Tüm bunları düşünmeden... Birlikte çocuk kalalım Nilay. Sevgili olalım, biz olalım, aşk olalım, heyecan olalım, korku olalım, sevgi olalım..."
Alnını alnıma yasladı. Zaman durmuştu sanki, saliseler geçmek için izin bekliyordu. Onlara izin verecek olan bizdik. Artık zaman da hayat da bizimdi. Zincirlerimizi kırmıştık. Ve karşımızda yepyeni bir hayat vardı artık. O ve ben...
Engeller aşılmak için değildi, aşmaya çalıştıkça bağlanmak içindi. En büyük engel ikimizken birbirimize bağlanmıştık. Hüzün bitmişti, kocaman bir aşk kalmıştı.
Ve o aşk şanslıysak sonsuza kadar bizi bırakmazdı...
Konuşamayan bir kadınla,sert asker bir adamın hikayesi
"Cesaret,ilk darbeden sonra korkmadan adım atmaktır Kurttan.Sonuda,sonu gelmez zaferdir."
Belimdeki ellerinin an ve an sıklaştığını hissettim.Bunu neden yaptığını bilmiyordum.
"Sen sen ol bir daha kazandım diye gardını indirme.Yoksa düşmanın gelir ve seni burada bırakır,sende arkada kalır bir daha düşmanına yetişemezsin"
___________________________________________
Siz:Ya hangi cimri adamsın bilmiyorum ama
Siz:Şu annen denen huysuz kadına yeni bir telefon al!