"Yıldızların altında çocuk kalalım." O bu cümleyi söylerken ela gözlerim derin siyahlarına karışmış gibiydi. "N-ne ?" Kekeleyişim onu gülümsetti. "Hiç büyümeden... Tüm bunları düşünmeden... Birlikte çocuk kalalım Nilay. Sevgili olalım, biz olalım, aşk olalım, heyecan olalım, korku olalım, sevgi olalım..." Alnını alnıma yasladı. Zaman durmuştu sanki, saliseler geçmek için izin bekliyordu. Onlara izin verecek olan bizdik. Artık zaman da hayat da bizimdi. Zincirlerimizi kırmıştık. Ve karşımızda yepyeni bir hayat vardı artık. O ve ben... Engeller aşılmak için değildi, aşmaya çalıştıkça bağlanmak içindi. En büyük engel ikimizken birbirimize bağlanmıştık. Hüzün bitmişti, kocaman bir aşk kalmıştı. Ve o aşk şanslıysak sonsuza kadar bizi bırakmazdı...
17 parts