Eslem, güzelliğine gölge düşüren kilolarıyla baş etmeye çalışırken okulda sürekli dışlanan bir kızdır. Kiloları ve sivilceleriyle baş etmeye çalışan Eslem artık hayattan bıktığının farkındadır. Diğer kızlar dışarıda bekaretlerini kaybederlerken o evde abur cubur sömürmekle meşguldür. Hayattan soğumuş, kendini eve kapatmış, okulda ona uygulanan kötü muameleden bıkmıştı. Ta ki tanımadığı bir kişiyle mesajlaşana kadar. Eslem, bu kişiyle mesajlaştıktan sonra hayatının gerçeklerinin farkına varır. Ve asla yapmam dediği şeyleri yapmaya kalkışır. Çünkü o bir... KURNAZ'dır.
Gecenin içinde kalan kimse,alacakaranlıgı gündüz sayar,bulutlu bir günü ise güneşli. Ya güneş doğunca ne olur?
İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten?
Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler?
Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı.
Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti.
Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...