Ne harika! Göklerde uçuyor, uçuyor mu hala?
Çıkıyor yükseğe, duruyor mu peki kanatları?
Nedir onu durmaksızın çeken böyle yukarıya?
Nedir hedefleri onun, uçuş yolu, hudutları?
Yıldızlar, sonrasızlık! İşte soruların yanıtı
O şimdi yaşamın engellediği yükseklerde
Bağışlıyor tümüyle kendisini kıskananları - :
Hafifliyor, yükseğe uçuşunu seyredenlerde!
Ah Albatros, Albatros sen soylu kuşum! Biliyorum,
Yükseklere daima sonsuz bir dürtü itti beni.
Durmuyor ki hiç gözyaşlarım: Seni düşünüyorum
Güzel kuşum, sen asil kuşum - çok seviyorum seni!!
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."