Pozszywane Węże

Wystarczył jeden impuls, by pozbyć się wiecznego smutku, tworząc wieczne piękno... Nie wystarczyła za to cała wieczność, by pozbyć się poczucia winy.

Tak oto, chcąc zabić jednego, powołano piętnastu. I każdy z nich był wężem, który odrzucił zniszczoną skórę, by narodzić się na nowo. A nazywano ich Wężami, które pozszywał ze sobą los...