Aazam
"Karanlıkta yolumu kaybetmişken, masumiyetine tutuldum. Elini tuttuğum anda herşey değişti. Leela... Toprağım, can suyum..."
Leela
"Hapsolduğum hayatıma kapı açtı. Onu gördüğüm anda sanki uyanmak istemediğim rüyaya uyudum. Aazam... Nehirim, elam... "
Bir adam hayatının hangi noktasında ruhuna dokunur... Bir kız rüyalarının kaçıncı saniyesinde uykuda olduğunu anlar...
Fedakarlık, yakarış, arayış... Hicranın içinde açan lotus hiç olmadık zamanda kurur mu?
Tüm hayallerini unut. Ruhun sahibini bulduğu anda onu durdurmak imkansızlaşır. Dokunuşun zarifliği, hatta o dokunuşa hasret yüreğin ilacı yok. Çaresi yok.
"Tek yolum sensin. Elimi bırakırsan kendinle birlikte benide götürürsün. Leelam lütfen. Benimle kal."
"Yaşamak kolaylaşacak mı? Ya unuttuğum, hatırlamaya çalıştıkça beynimi yakan o hatıra... Kimsin sen? Yaşamak istediğim, dokunduğum anda kaybolan gölge...gölgem... Neredesin? "