ทำไมต้องมาให้ความหวังกูว่ะ จะยิ้มห่าไรนักหนา หรือกูคิดไปเองว่ะ (รอยยิ้มมึงเก็บไว้ให้กูคนเดียวไม่ได้หรอว่ะ) กูต้องเลิกรักมึงจริงๆใช่ป่าวว่ะ เเต่กูทำไม่ได้ว่ะ ลองเจ็บอีกสักนิดล่ะกัน พอเเล้ว!!! กูไม่ไหวเเล้วเเม่งเหมือนมีอะไรมาควักเอาหัวใจกูไปเลยว่ะ คำว่าเพื่อน! มันน้อยไปหรอว่ะ มึงถึงไม่เคยเชื่อใจกูเลย!! . . . . !! คำเตือน!! 📢 เนื้อเรื่องเเละนิสัยตัวละครไม่ใช่เมมเบอร์ในวงบีทีเอสจริงเเต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน เเละโปรดเข้าใจความมโนของไรท์ด้วย " จินตนาการเหนือกว่าสิ่งอื่นใดน่ะจร้ะ" 👍 เรื่องนี้มีเนื้อหาที่รุนเเรง 18+ คนใจไม่เเข็ง ไม่ชอบก้กดออกไปน้าาาาAll Rights Reserved