#WCC -Ο χρόνος περνά δύσκολα χωρίς εσένα μάτια μου-
Η Ύψιλον είναι μια ακόμη μαργαρίτα στριμωγμένη σε ένα πλήθος κατά κόκκινων τριανταφυλλιών .Βυθισμένη στο μελί βλέμμα του Βήτα ,ονειρεύεται μια ουτοπική ζωή που θα μπορούσε να είχε περάσει μαζί του.Όταν σαν δυο μαγνήτες , ένα αόρατο πέπλο, που η Ύψιλον αποφασίζει να ονομάσει μοίρα ,τους ενώνει ..μέσα της φυτρώνει ένας ολάνθιστος κήπος τον οποίο γεμίζει με πολύχρωμες πεταλούδες.Ο Βήτα ,ένας αλλόκοτος χαρακτήρας με σκαμπανεβάσματα ,γνωστός για τις ικανότητες του στο κρεβάτι, περνά ώρες χαζεύοντας την απερίγραπτη ομορφιά της και ύστερα αφήνει τα σημάδια του πάνω της.Εκείνη λιώνει , ζηλεύει τον αέρα που αναπνέει και παρόλα αυτά ,ο έρωτας της δεν του φτάνει.Αλλάζει κάθε αντίληψη που είχε έως τότε και από μια μαραμένη μαργαρίτα γίνεται ένα ζουμερό τριαντάφυλλο,στο τέλος όμως θα έδινε τα πάντα για να γίνει ξανά εκείνο το μαραμένο λουλούδι.