Kendini tatmin edecek kadar paran(nereye harcayacağın sana kalır tabi), kendini iyi hissedebileceğin bir mekan, okuyorsan; kitabın, çalıyorsan; enstrümanın varsa ve EN ÖNEMLİSİ; geniş bir zaman yelpazen ve SAĞLIĞIN varsa GERÇEKTEN, ''HERGÜN'' güzeldir.Bunlardan, birinden biri olmadığı için MUTSUZDU insanlar.
Bir noktada yanlış yaptıklarını, sonunda ANLIYORLARDI insanlar. Hayıflanmaya, oturup ağlaşmaya, ESİR kalmış olmanın yarattığı trajedi yüzünden, kendilerine lanet okumaya başlıyorlardı. Bir zamanlar, ÖZGÜRDÜLER. Ömürleri yettiğince; aç ve susuz yaşayacaklarını anlıyorlardı, ümitsizce! Ve ölümü bekliyor olacaklardı...
-Kızımı al götür hem güzel hemde bakire
Ağzım açık ona bakarken yirmili yaşlarındaki adam yanındakine işaret verip beni aldılar evden çıkmadan önce o adamın borcun kapandı bir daha karşıma çıkma dediğini duydum.Beni siyah bir arabaya bindirdiler çığlık atıp yardım istiyordum o sırada adam arabaya binip çenemden sertçe tutup yüzüme tokat yapıştırmıştı
-Kes sesini o ağzını bir daha aç bakalım ne oluyor!!
Kafamı cama döndürüp sessizce ağlamaya başladım gözlerimi açtığımda hayatımı cehenneme dönüştürücek olan o eve bakıyordum...