Al al dudaklarına kanatlı öpücükler kondurdu, rüzgarlarla süslü, yağmurlar kaldırım kaldırım dizildiler yoluna, onu her hatırlayışında, şehirler evdi ona, sokaklar mahremdi, kaçacak yerleri yoktu, kaçacak kimseleri yoktu, ki kaçamadılar kimselerden.Dudaklarından ayrıldığında nefes nefese sadece bir söz döküldü.Her şeyin başlamasına ve bitmesine sebep olan tek bir sözdü. "Hep."All Rights Reserved