Aşk aklımda yokken, kalbimde yer etmiş, anlamadığım bir anda beni yakalayarak içine haps etmişti.
Bir çift siyah gözün esiri olup çıkmış, beni ben yapan şeylerden onun için vazgeçmiştim.
Aşk, sevdiğini olduğu gibi kabul etmektir , ne var ki onun ölüme gidiyor oluşuna şahit olmak, onun bedenine zevk veren zehrin ikimizi de zehirliyor oluşuydu.
Kendimi hayatım boyunca hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim.
Ya onu kurtaracak, ya da onunla birlikte bende yok olacaktım...
Başka bir yol yoktu!
💥💥💥YENİ BÖLÜM HER PAZARTESİ GÜNÜ YAYINDA OLACAKTIR (ALLAH'IN İZNİYLE) DÜZENLENMİŞ KISIMLARI İLK YAYINLANDIĞI HALİNE BENZERSE DE KISMEN, ŞİMDİ Kİ HALİ DAHA GÜZEL (okuyanlar öğle diyor.)
NOT:HIKAYEMDEKİ TÜM KURGU ŞAHSIMA AİTTİR VE KANUN HAKLARI ALTINDA KORUNMAKTADIR. ÇALINMASI VE KOPYALANMASI DURUMUNDA O KİŞİ VEYA KİŞİLER HAKKINDA YASAL IŞLEM BAŞLATILACAKTIR...
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."