İbrahim

Pazar sabahıydı, ibrahim erkenden kalkıp üzerini giyinmişti. Yakın dostu Carullah ile beraber pazar günü awm'ye gitmek için perşembeden ahitleşmişlerdi. Evden dışarı çıkar çıkmaz, Carulah'ı aradı ;
.
.
" - Selamun Aleykum!
.
.
-Aleykum selam!
.
.
-Ya Sabah!
.
.
-Ya sabaaaah ibrahim!
.
.
-Ben hazırım carullah bey. Lutfedip gelseniz? Şuan caddeden bir minibüs geçiyor. Şeytan bin git, dolmuş durağı evinin önünde olan dostun seni bekleyeceği yere, sen onu bekliyorsun diyor. Ama şeytan işte! Kulak asmıyorum.
.
.
- Tamam tamam.. Euzu çek, 5 dakikaya ordayım" dedi ve kapattı carullah. İbrahim bu gününde yaşayacaklarından habersiz, çaycı hamdi abiye, Bakkal Mehmede, Berber Süleymana selam sabahla çatıp durağa doğru yürüyordu. Bir ara ellerini cebine koyup yavaş yavaş yürümeye başlamıştıki, birden kafasını kaldırdı. Karşısında ilk okul arkadaşı Sehle'yi gördü. Sehle, doğulu bir ailenin tek kızıydı. Liseden sonra okulu bırakıp, tesettüre girmiş ve iyi bir müslüman kız olmak için islamiyeti araştırmış. Netice olarak, birikimli bir araştırmayla 'Tevhid' inancını öğrenmiş, gördüğü bir rüya ile de hafız olmak için Afgan şehidi Molla Kenan'ın mısırlı eşinden kuranı kerim öğrenmeye başlamış. İbrahim bu bilgilere, Sehleyi gördükten sonra annesini arayıp ulaştı. İbrahimlerin evinin hemen arkasında oturan Sehle, önceleri İbrahimin annesiyle içli dışlıyken, 5-6 senelik köy serüveninden sonra ve İslamın gerektirdiği ağır başlılıktan dolayı, ipleri biraz gevşetmiş. Ancak Kuranı öğrendikten 1 ay sonra, bir salı günü, semt pazarında karşılaşacaktı tekrar ibrahimin annesi ile Sehle...