Ben Bir Karar Verdim
  • Reads 723,688
  • Votes 64,852
  • Parts 65
  • Reads 723,688
  • Votes 64,852
  • Parts 65
Complete, First published Oct 17, 2018
Mature
"İlk görüşte aşka inanır mısın yoksa çıkıp tekrar mı gireyim?"

   Her şey bu cümleyle başlamadı belki; ama bununla devam etmesi Neslihan için hayatının aşkını bulmasını mı sağlayacaktı yoksa tüm hayalleri toz olup uçarak onu hiç istemediği bir evliliğe mi mahkum edecekti?

   Bir iddia bir kadının hayatını nasıl ve ne şekilde değiştirebilirdi?

   Bu değişim iyi mi yoksa kötü mü olurdu?
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Ben Bir Karar Verdim to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
BAĞ BOZUMU by monaRozase
14 parts Ongoing Mature
BAĞ BOZUMU~ 🍇 Üzüm bağlarının üzümsüz kaldığı dönem, 🕊️ Benimde sensiz kaldığım dönem. Bilge ADALI ~ Aziz Kutay KOZANLI ... 2026 (Suriye sınır köyü) Ellerim bağlı, gözlerim bağlı... Nefes alıyordum. Ciğerimi yakan o boktan nefesi alıyordum. Ekimin başındaydık, bağ bozumu zamanında. Bebeğim doğalı 20 gün olmuştu. 20 Eylül 2026. Onunla ilk tanıştığım, onu ilk gördüğüm tarih. Doğduğu tarih. Kıbrıs'ta doğdu, Suriye'de öldü... 20 Eylül 2026 ~ 05 Ekim 2026 Ölmeyi bekliyordum. Oğlumu gözümün önünde kefenlediklerinde, ben zaten çoktan ölmüştüm. Kalbim, ruhum, yaşam sevincim onunla birlikte toprağa karışmıştı. Tahta kapı gıcırdayarak açıldığı sırada, yere eğilmiş olan başımı kaldırma zahmetinde bile bulunmamıştım. Sesin yarattığı yankı, ahırın kasvetli havasında kaybolurken, ben derin bir boşlukta kaybolmuş gibiydim. Dizlerimin üstünde, sanki zaman durmuştu; varlığımın geri kalan her şeyi umursamaz hale gelmişti. Kapının açılışı ve kapanışı arasında geçen anlar, bana sadece ezici bir yük olarak yükledi. Ağır adımlarla yanıma gelen adam tam karşımda adımlarını durdurdu. "Kaldır kafanı." Duyduğum sesle beraber, feri sönmüş gözlerim toprak zeminden yukarıya doğru kaydı. Gözlerim önce ağır, kirli asker botlarına çarptı; botların kokusu burnuma çoktan ulaşmıştı bile. Kamuflajları içinde karşımda dimdik duran Kutay ile göz göze geldiğimde, onun sert ifadesiyle karşılaştım. "Yüzbaşı karısına yakışır bir şekilde kaldır o bakışlarını," dedi. Sesi emredici, gözleri soğuktu. Sanki içimdeki son kırıntıları da tüketmek ister gibi bakıyordu bana. Ölmüştüm.. Gözlerimin değdiği gözler, onlarda ölmüştü..
BÜLBÜL by papatyakorusu
22 parts Ongoing
*avareyim,asudeyim,yorgunum bilmiyorum,neden sana vurgunum? -bir mahalle hikâyesi- 18/05/2023 " Dökme yüzünü." dedi. Yüzüne vuran kızıl ateşlere bakarken gözlerinde kararlı bir ifade vardı. Kurşuni bulutlar, karşıdaki binaların silüetlerin üzerine yığılmışlardı ve akşamın alacasına güneşin son kızıllıkları karışıyordu. Hafif bir rüzgâr çıkmıştı. Sesi, bulanıklıktan uzak, net ve kendinden emindi. Hiç tereddütleri olmamıştı zaten. Şimdi oturduğumuz bu tenhalıkta, gözleri yerdeki ateşin kızıllığındayken düşen yüzümü, incinen kalbimi nasıl fark etmiş, nasıl sezmişti bilemiyordum. Beni şaşırtmaya devam ediyordu. Kemikli yüzündeki kararlı ifadeye baktım. Gözleri ateşten uzaklaşıp bana döndüğünde yanağında şimdi sakalların gizlediği yara izini ve sebebini düşünüyordum. Yaralar her zaman görünür değildi, olamazdı ama sanki onun yaraları gördüğümden daha derinlerde bir yerlerde gibi geliyordu bana. Gözleri, uysal bir kuştan uzak, gelip gözlerime ilişti. Bakışları karanlık bir orman gibiydi ama tekinsiz değildi. Alaz alaz bir ifade vardı. Hummalı, sert ve kendinden emindi. Kaşlarının arasındaki çukurlar inen akşamla karanlık çizgilere dönmüştü. Garip bir şekilde yanında kendimi hiç olmadığı ölçüde güvende hissettiğimi fark ediyordum. Bana bakarken gözünü bile kırpmıyor, bakışlarındaki bir şey beni gözlerimi kaçırmaya hatta buradan çıkıp ardıma bile bakmadan kaçmaya zorluyordu. Ama direniyordum. Ne gözlerimi mızrak gibi saplanan bakışlarından çekebiliyordum ne de koşup uzaklaşmaya derman bulabiliyordum. " Dökmedim." dedim inkar ederek, az önceki sözünü esasında kendime hatırlatmak için. Elindeki uzun çubukla ateşi karıştırırken tüylerimi diken diken eden ifadesini de çekip almıştı üzerimden. " Döktün. Ama sen yine de dökme yüzünü. O yüz, dökülecek yüzlerden değil."
You may also like
Slide 1 of 10
BAĞ BOZUMU cover
BÜLBÜL cover
Kaderin Fısıltısı +18 cover
AŞKIN ATEŞİ cover
Seni Yaşamak Sensiz (Tamamlandı) cover
Sarmaşık [BxB]  cover
MAHPERİ cover
MÜJGAN  cover
Gün ve Gece cover
KARANLIK GECENİN İZLERİ cover

BAĞ BOZUMU

14 parts Ongoing Mature

BAĞ BOZUMU~ 🍇 Üzüm bağlarının üzümsüz kaldığı dönem, 🕊️ Benimde sensiz kaldığım dönem. Bilge ADALI ~ Aziz Kutay KOZANLI ... 2026 (Suriye sınır köyü) Ellerim bağlı, gözlerim bağlı... Nefes alıyordum. Ciğerimi yakan o boktan nefesi alıyordum. Ekimin başındaydık, bağ bozumu zamanında. Bebeğim doğalı 20 gün olmuştu. 20 Eylül 2026. Onunla ilk tanıştığım, onu ilk gördüğüm tarih. Doğduğu tarih. Kıbrıs'ta doğdu, Suriye'de öldü... 20 Eylül 2026 ~ 05 Ekim 2026 Ölmeyi bekliyordum. Oğlumu gözümün önünde kefenlediklerinde, ben zaten çoktan ölmüştüm. Kalbim, ruhum, yaşam sevincim onunla birlikte toprağa karışmıştı. Tahta kapı gıcırdayarak açıldığı sırada, yere eğilmiş olan başımı kaldırma zahmetinde bile bulunmamıştım. Sesin yarattığı yankı, ahırın kasvetli havasında kaybolurken, ben derin bir boşlukta kaybolmuş gibiydim. Dizlerimin üstünde, sanki zaman durmuştu; varlığımın geri kalan her şeyi umursamaz hale gelmişti. Kapının açılışı ve kapanışı arasında geçen anlar, bana sadece ezici bir yük olarak yükledi. Ağır adımlarla yanıma gelen adam tam karşımda adımlarını durdurdu. "Kaldır kafanı." Duyduğum sesle beraber, feri sönmüş gözlerim toprak zeminden yukarıya doğru kaydı. Gözlerim önce ağır, kirli asker botlarına çarptı; botların kokusu burnuma çoktan ulaşmıştı bile. Kamuflajları içinde karşımda dimdik duran Kutay ile göz göze geldiğimde, onun sert ifadesiyle karşılaştım. "Yüzbaşı karısına yakışır bir şekilde kaldır o bakışlarını," dedi. Sesi emredici, gözleri soğuktu. Sanki içimdeki son kırıntıları da tüketmek ister gibi bakıyordu bana. Ölmüştüm.. Gözlerimin değdiği gözler, onlarda ölmüştü..