Ulu Ağaç Setsuko'nun Yazılmayı Bekleyen Kitabı

Pek alışık olmadığım bu patika yürüyüşü şehirli ayaklarıma zor gelmişti. Asfalt kaldırımlara ne kadar da alışmışım. Bileğimi okşayan otlar, vızıldayan bir arı ve rüzgarın sesi...

Yıllar sonra anımsadığım sadece bu değildi.Mavi ile yeşilin birleştiği bu ıssız ormanın en güzel yerinde o ulu çınarların,kayınların,kestane ve ıhlamurların gölgesindeki evimiz. Ay parlamadığında ateş böceklerinin gecemizi aydınlattığı bu büyülü yerdeki evimiz.

Ne kadar yalnız, ne kadar mahsun ve ne kadar hüzünlü...tıpkı benim gibi.