Uwięziona przez życie

Słyszę głosy. Ktoś się zbliża. Po chwili drzwi się otwierają. Widzę dziwnych ludzi w białych fartuchach. Nie znam ich. Nie wiem co oni tu robią. Nie wiem co ja tu robię. Co to za miejsce? Mój obraz zaczyna lekko wirować. Po chwili spoglądam na ścianę. Widzę czarną zakapturzoną postać. Spogląda prosto na mnie wielkimi, czarnymi oczami. Nie wiem co się dzieje. Mrugam kilka razy, lecz postać nie znika. Mój wzrok kieruję ponownie na ludzi w białych fartuchach którzy nadal stoją w drzwiach i patrząc się na mnie, rozmawiają. Jestem pięć mertów od drzwi, a i tak nie słyszę co mówią. Dziwne... Po chwili odwracam wzrok spowrotem w miejsce gdzie jeszcze chwilę temu widziałam postać. Nie było jej tam. Zakręciło mi się w głowie. Oparłam się o ścianę powracając wzrokiem do ludzi w fartuchach. Nadal nie słyszałam o czym rozmawiają, mimo że w pobliżu nie było nic co mogłoby sprawiać że ich rozmowa jest przez coś zagłuszana. Tym bardziej że jeszcze zanim otorzyli drzwi, słyszałam ich głos. Chciałabym wiedzieć co się dzieje i co jest ze mną nie tak że się tu znajduję. Ale cholera, nic nie pamiętam...