Umutlarıyla oynanan küçük bir kız çocuğuyum ben.
En inandığı zamanda umutları tepe taklak edilen, on iki ayın hasreti on birinci ayda üstüne yıkılan, sert görünüp defalarca iyi niyetinden kırılan o küçük kız çocuğuyum benim.
Neden böyleyim?
Vazgeçildi mi vazgeçmeyi bilmeyen,
Cam kırıkları gibi dağılan, ama hep yeniden bir olmaya umudu olan bir kız
çocuğuyum ben.
Kimse zarar görmesin diye sineye çeken, hep kendisi zararlı çıkan ve hala umudu olan.
Ta kendisiyim burukluğun.
Ben Dilhun Merih.