"Faili meçhul sonsuz cinayet, yalnız kalpleri değil hisleri de öldüren bir defterden çıkar, gölgelerle sırrını saklar oldu. Dayanamıyorum, sayfalarında kayboluyorum!"
... Geçen aylar, kitabı yalnızlaştırdı. Kapağını meraklı parmaklar yerine serin esintiler aralar oldu. Her defasında kapanmasını da biliyordu. Kitabın sayfalarında ilk defa mı gözler gezinmişti, yoksa sözü geçen satırlarda kapalı olmaya mı mahkumdu okurlarının göz kapakları? Kaç karaltı gezinirdi tümcelerinde, kaç gölgenin günahı vardı? Ya Akça Teyze, o nereden edindi şu yazıyı, öyküyü. Nereye gidiyordu sonu bu kitabın, her cinayetinde hangi sebeple unutuluyordu?...
Veba bulaşmış bir kitap, (ya da ölüm bulaşmış ne fark eder? İkisi de aynı boyut) eğer yıllarca salgınını yaymışsa, sonsuza kadar yayamayacağı ne malum. İçine çektiği karakterleri tamamen gerçek ve sayfaları insan kanı. Ne ifade ettiğinin bir önemi yok, ufak tuzaklarla yakalanırsın, sonu senin ya da kendinden katbekat çok sevdiğinin kitaba çekilmesiyle biter. Bu büyü nerden gelir, amacı nedir ve daha nereye gider, kuytu sokakların sessiz evsizlerinden bile öğrenemezsin.
Not: Efsunkar Bir Vaveyla; Billie Holiday'in "Gloomy Sunday" isimli şarkısından esinlenilerek, hızla yayılan teknolojinin korkunç etkilerine ithafta bulunma amacıyla yazılmış eleştirel sürrealist bir kitaptır.
Yaşamını sığdırabildiği hayatının aniden tersine dönmesi ve bununla birlikte hayatın ona sunduğu acımasız acılarla baş başa kalmış bir genç kadının yapacağı iki seçim vardı: Ölmek ya da öldürmek.
Racondan ibaret bir mafya dünyasının karmaşık sistemleri, ihanetleri, dostlukları, düşmanlıklar ı ve liderlikleri...
[[Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz' dan esinlenerek yazılmış bir kitap olmakla birlikte büyük bir bölümü kurgudan ibarettir.}}