UMUDUNU KAYBETME !
  • Reads 286,229
  • Votes 7,970
  • Parts 32
Sign up to add UMUDUNU KAYBETME ! to your library and receive updates
or
#213umut
Content Guidelines
You may also like
ÜNZİLE by azranurkzmz
18 parts Ongoing
Aziz aşiretinin en küçük torunu olan Sevil, amcasının oğlu Ciwan'ın, Süvari aşireti ağasının torunu Berzan'ı öldürmesiyle Sevil, Süvari aşiretine kan karşılığı olarak gelin verilir. Bu, bir kız çocuğunun hikâyesi. Bu, Sevil'in hikâyesi. Sevilmeye değer olan, fakat hiçbir zaman sevilmeyen Sevil'in... ... Artık bir şeyler kesindi. Ben, evlendiriliyordum. Zorla. Kiminle olduğunu bile bilmeden... Kim bilir kaç tane kız çocuğu vardı benim yerimde olan, benden daha küçük olan hatta... Dünya, ne kadar acımasızsa insanlar, bir o kadar zalimdi. Odamın kapısının hafifçe aralanmasıyla beraber içeriye Berîvan halam girdi. Yüzünden düşen bin parçaydı. Belli ki bir şey olmuştu. Telaşla ayağa kalktığımda, "Bir şey mi oldu, hala?" diye sordum. Bana yaklaştı ve önce sımsıkı sarıldı. Açık kumral, omuzlarıma denk gelen saçlarımdan öptü. "Babam, Süvari aşiretine haber etmiş ve geri dönüş yapmışlar..." Yüreğim kalbimde atmaya başlarken ilk defa ailemle ilgili başlarına kötü bir şey gelmesi için dua ettim. 'Ne olur,' dedim. 'Kabul etmiş olsunlar... Kan davası olsun, herkes birbirini öldürsün gerekirse ama kimse beni yaşarken öldürmesin...' "Sevil..." dedi halam başını öne eğerek. Kalbimin tam ortasına düşen derin sızıyla beraber halama baktım burukça gülümseyerek. "İki gün sonra, Süvari aşireti buraya geliyor." Başımı salladım usulca. Bu, bir kabulleniş değil; boyun eğişti. Kaderin karşısında... Hayır, dedemin karşısında...
Çıkmaz Sokak  by zamanSIZIM84
13 parts Ongoing
"Seni arasam kaçıp giderdin Birce..." dedi ne yapacağımı adı gibi biliyordu. Omzundan itip, "Sen de Erhan Altun'un eline geçmem pahasına aramadın beni öyle mi? Hayatım da senin kadar bencil insan görmedim." "Onların peşinde adamlarım vardı Birce, sen benimsin kimse bunu değiştiremez." diye tısladı yüzüme. İşaret parmağımı kalbine bastırıp ittim tekrar, "Ben senin değilim, kimsenin malı değilim. Değiştir bu kafayı artık." Söylediklerim ile dişlerini sıktığında özenle kısaltılmış kirli sakallarının süslediği çene kemiği seyridi ama çabuk toparladı. "Baba imam efendiyi arayın gelsin, Birce hanım da artık kime kafa tuttuğunu anlamış olur bu sayede." Dedi tüm özgüveniyle. Bu kez benim kaşlarım çatıldı, annemle babamın sessiz kalışı onun duruşunu daha da dikleştirirken, "Ne imamı Hâkim? Ne saçmalıyorsun sen?" diye sordum tüm hırsımla. "Berdel olsun diye bekleyenleri nasıl boşa düşüreceğim sanıyorsun Birce, ancak evli olursan bu işten kurtulursun." dedi saklamadığı bir mutlulukla. "Sana demiştim hatırlıyor musun? Sen benim kaderimsin, hep bir Karademir olarak kalacaksın demiştim. İşte o gün geldi Birce ya benimle evlenirsin yada Berdel bedeli olursun ki ben buna asla müsade etmem." Karşımda burnunu kibirle havaya diken adama sayılı dakika katlanamazken nikahlısı olmak ölüm gibiydi. Amcamın sesini duydum peşi sıra, "Kızım sen babanın tek varisisin, Karademirlerin bunca emeğini seninle beraber Altunlara sunamayız. Sen Karademir olarak kalacaksın, bunu bize borçlusun." Derin bir nefesi ciğerlerime çektim, "Ben kimseye borçlu değilim amca, oğlunla da iki Dünya bir araya gelse evlenmeyeceğim. Bunu hepiniz aklınıza sokun deyip kapıya yürüdüğüm sırada sessizce olan biteni dinleyen Sancar abi ile göz göze geldik. "Beni bunun için mi getirdin? Yazık ban
You may also like
Slide 1 of 10
ÜNZİLE cover
CAN ÖZÜM cover
Çıkmaz Sokak  cover
AYKIRI cover
GÜNAHA DAVET ( +24 ) cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
Deniz ( FİNAL)  cover
YARA İZİ  cover
Takıntı cover
Esmer Güzeli  cover

ÜNZİLE

18 parts Ongoing

Aziz aşiretinin en küçük torunu olan Sevil, amcasının oğlu Ciwan'ın, Süvari aşireti ağasının torunu Berzan'ı öldürmesiyle Sevil, Süvari aşiretine kan karşılığı olarak gelin verilir. Bu, bir kız çocuğunun hikâyesi. Bu, Sevil'in hikâyesi. Sevilmeye değer olan, fakat hiçbir zaman sevilmeyen Sevil'in... ... Artık bir şeyler kesindi. Ben, evlendiriliyordum. Zorla. Kiminle olduğunu bile bilmeden... Kim bilir kaç tane kız çocuğu vardı benim yerimde olan, benden daha küçük olan hatta... Dünya, ne kadar acımasızsa insanlar, bir o kadar zalimdi. Odamın kapısının hafifçe aralanmasıyla beraber içeriye Berîvan halam girdi. Yüzünden düşen bin parçaydı. Belli ki bir şey olmuştu. Telaşla ayağa kalktığımda, "Bir şey mi oldu, hala?" diye sordum. Bana yaklaştı ve önce sımsıkı sarıldı. Açık kumral, omuzlarıma denk gelen saçlarımdan öptü. "Babam, Süvari aşiretine haber etmiş ve geri dönüş yapmışlar..." Yüreğim kalbimde atmaya başlarken ilk defa ailemle ilgili başlarına kötü bir şey gelmesi için dua ettim. 'Ne olur,' dedim. 'Kabul etmiş olsunlar... Kan davası olsun, herkes birbirini öldürsün gerekirse ama kimse beni yaşarken öldürmesin...' "Sevil..." dedi halam başını öne eğerek. Kalbimin tam ortasına düşen derin sızıyla beraber halama baktım burukça gülümseyerek. "İki gün sonra, Süvari aşireti buraya geliyor." Başımı salladım usulca. Bu, bir kabulleniş değil; boyun eğişti. Kaderin karşısında... Hayır, dedemin karşısında...