"Bağrımda yetiştirdiğim umut çiçeklerimin üzerine yağan kanlı gözyaşlarım çiçeklerimin üzerinde donsa ne olur?" dedi kadın. Derin bir nefes adı adam. Elleri dizlerinde kadının önünde diz çöküyordu."Konuş, kırağı tutmuş çiçeklerimin üstündeki kanları neyle silebilirsin? Sana verdiğim güveni geri getirebilir misin? Sana verdiğim herşeyi geri verebilir misin bana? Neden susuyorsun? Konuş!" Adam sadece pişmanlıkla ona bakıyordu. Belki de baktığı sadece kadındı. Adam suskun, kadın suskundu.All Rights Reserved
1 part