La Mia Luce (uitgehuwelijkt)
69 parts Ongoing "Malak..." Zijn stem is zacht, bijna fluisterend, maar er zit iets onder. Iets onvermijdelijks.
"Ik ben dit huwelijksspel zat."
Hij stapt naar voren, langzaam, alsof elke centimeter die hij dichterbij komt de lucht zwaarder maakt. Zijn ogen blijven op de hare gericht, onbewogen maar brandend vanbinnen.
Dan, zonder haar los te laten met zijn blik, legt hij zijn voorhoofd tegen het hare. Zijn adem is warm, zijn neus schuurt zacht langs de hare.
Malak voelt hoe haar hartslag in haar keel klopt. De tranen prikken in haar ogen voordat ze het zelf doorheeft.
"Wat... wat voor spel?" stottert ze, haar stem breekt. Ze weet niet meer welke woorden ze wilde zeggen of waarom ze überhaupt nog iets wilde zeggen.
Dan gebeurt het.
Zijn lippen vinden de hare. Zacht, maar vastberaden. Alsof hij de grens tussen hen in één adem besluit te doorbreken.
Voor een paar seconden geeft ze zich over, haar hoofd leeg, haar lichaam gevangen in die ene aanraking.
Dan duwt ze hem abrupt weg, haar vingers trillend op zijn borst. Haar adem gaat snel.
Ze haalt diep adem, probeert haar stem te vinden.
"Zei ik je niet," zegt ze langzaam, met een trillende ondertoon, "dat je nooit een vrouw moet zoenen waar je geen gevoelens voor hebt?"
Zijn mondhoeken trekken nauwelijks merkbaar omhoog.
Hij pakt haar pols, trekt haar met een ruk weer naar zich toe. Zijn andere hand glijdt naar haar kaak, houdt haar stevig vast.
Voordat ze zich kan verzetten, voelt ze opnieuw zijn lippen op de hare, harder dit keer, intenser.
Zijn vingers drukken zacht in haar huid, zijn adem vermengt zich met de hare.
Wat betekent dit?
Houdt hij ook van haar, net zoals zij van hem houdt?
✔️ Al mijn ficties, inclusief de korte verhalen en gedichten, zijn van mij✔️