KankAŞK

İnsan bazen yanındakilerin kıymetini bilmez. Sırtını döner çoğu zaman. Bazen de gönül gözünü kapatır yada görmesi gerekeni görmez.

Benim en yakın kankam. Can dostum. Herşeyimi bilir. Hayatımı, ağlayışlarımı, gülüşlerimi herşeyimi. Sanki hepsini bir kavanoza sakladı ve benim için bekletiyor.

Her zaman yakındık biz. Annem babamdan boşandığı zaman. Üniversite sınavını ilk senemde kazanamadığım zaman hatta hayatımın aşkını bulduğum zaman. Ama hiç birşey bana onun bana söylediği son cümlesi kadar ağır gelmedi.

Elimi alıp kalbine koydu. Ve vurucu darbeyi yaptı.
"Bu kalp ilk senin adınla hızlandı." Sonra elimi gözlerine götürdü." Bu gözler ilk senin içini gördü." Sonra tekrar elimi alıp dudaklarına götürdü. " Bu dudaklar uyuyamadığı gecelerde ilk sana aşkını fısıldadı kulağına." Ardından elimi alıp elinde tuttu. " Bu eller ilk senin göz yaşını sildi. Ve yine bu eller seni kalbinin sahibine teslim ediyor. Mutlu ol kanka." Diyip odadan çıkıp gitti ve arkasında bir enkaz bıraktı.

#55 kanka - 26.07.2019
#44 damla - 27.07.2019