Gözlerim kapalı , düz bir yoldayım ne çukur nede kuyu . Engelsiz bir yol ama umutla gidilen bir yol. Hernekadar sade olursa olsun umutla gidiyorum bu düz yolu . Serin rüzgarlar değdi tenime kuşlar ötüyordu kafamda ama dediğim gibi düz bir yol . Ben isterdim ki yolum yokuş olsun çıkarım bu tepeleri, geceyim bu rüzgarları , tenime değecek rüzgardansa, geçebileceegim rüzgarlar isterdim . Kuyuya bir taş atmak isterdim , isterdim ki o kuyudan ses çıkmasını bekliyeyim , ve tekrar tekrar ekliyeyim bu yola bir cümle daha. Soğuk olsun isterdim , her nekadar soğuk olursa olsun. Titreseydim seni beklerken , özleseydim gelmeni beklerken. Düşünsene yanında seni özleyen insan sana nasıl muhtaç kalabilir ki. Ben bu yolu yarıda bırtim bee uzun bir yoldu, yanlız bir yoldu. Aşık veysel efendinin güzel bir sözü var :Uzun ince bir yoldayim. Uzun ince bir yol ama nekadar uzun olduğunu görene kadar uzundur sana , ki bi bakmışsin yol da bitmiş seni anlatırken. Senin arkandan ağlayan birtek ben değildim. Yollarla beraber aglardik , sirdasim olmuşutu . Kısacası yollarda benin yoldasim olmuştu..
Senin geçtiğin yolların rengini gözyaşımla sildim.. 🌹