In my dreams - Ken Christya - Wattpad

Story cover for In my dreams by Pilosophere

In my dreams

Reads 731
Votes 12
Parts 5

Reads 731
Votes 12
Parts 5

Ang simoy ng hangin tila humahalik saaking mukha. Pinikit ko ang aking mata at itoy dinama. Minulat ko ang aking mata. Muli namang inisip ko siya.



Sa madrama kong buhay tanging siya lang ang nagpapasaya. Parang siyang langit na ang hirap abutin.  Oo siya ay langit at ako ay lupa. Ang nais ko lang magawa ang tanawin siya sa kalayoan. Dahil kami ay hindi bagay.  Pero sana...  Kahit na ganun.  Pinapangarap ko parin na makamtin sya kahit napaka labo noon. 


Ang sakit na nadarama parang bula na mawawala. Makita ko lang ang ngiti niya sa labi tila bay gamot saaking sakit. 
Tanga?  Wala akong paki.  Sapagkat siya lang ang taong gusto ko makasama ngunit hanggang pangarap lang. 


Mga salitang ito na galing saaking journal.  Sa paraan na ito sinusulat ko ang aking na darama sakanya. Ang taong minahal ko sa kaloyoan...


Muling tiningala ko ang langit. Inamoy ang presko ng hangin at pinapakinggan ang mga huni ng mga ibon. 



"Sa panaginip ikaw ay akin. "All Rights Reserved

Table of contents

5 parts

Sign up to add In my dreams to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Sweetest Mistake by MrReincarnate

Bigla akong napatingin sa panyo na sumulpot sa aking harapan. Galing ito sa lalakeng katabi ko. "Ang lalim ng iniisip mo, hindi mo yata napansin na umiiyak ka na." Nabigla ako sa sinabi niya. Kaagad ko namang pinahid ang aking mga luha. Tama siya, umiiyak na pala ako ng hindi ko namamalayan. Hindi ko tinanggap ang panyo na inabot niya, dahilan para mapilitan siyang bawiin ito. "Kailangan mo ba ng kausap?" malumanay niyang tanong. Umiling lang ako bilang sagot. Sa labas pa din ng bintana ang tingin ko. "Sabi nila, maganda daw mag kwento ng problema sa isang stranger. Para ka daw nakipag usap sa isang Human Diary. Hindi mo iisipin na baka malaman ng mga taong malalapit sayo yung kinikimkim mong sakit" Napatingin ako sa kanya pagkatapos niyang magsalita. Hindi ko alam, pero parang nasabi ko na ang mga iyon. Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa kanyang labi. "I'm willing to be your human diary. Sabihin mo sa akin lahat at hindi kita huhusgahan." Sa isang iglap ay medyo nabawasan ang bigat na nararamdaman ko.

Tagu-taguan by EMPriel

"Tara laro tayo!" "Anong laro naman ang gusto mo?" "Tagu-taguan...ikaw ang taya ha?" "Haha sige sige gusto ko 'yan!" "Oh dali! Dali na takpan mo na ang mga mata mo tapos bilang ka hanggang sampu ah?" "Tapos hahanapin kita?" "Oo hahanapin mo 'ko. Kapag nahanap mo ako, ako naman ang taya." Nakakapanibago yata na sa pagkakataong iyon ay pumayag kang maging taya kung matataya kita. "Sige! Isa...dalawa...tatlo..." Nagbilang ako hanggang sampu sa likod ng puno ng ating paboritong palaruan. Noong una akala ko nasa paligid ka lang. Halos isang oras siguro akong naghanap sa 'yo, nakangiti pa ako noon. Mukha nga akong tanga habang naghahanap, pero noong naisip ko ang sinabi mo sa akin dati ay hindi ko na tinuloy ang paghahanap. "Bakit ba kasi tayo hanap ng hanap sa mga bagay na nagtatago? Kaya nga sila nagtatago...kasi ayaw nilang magpahanap," sabi mo. "Oo nga 'no? Kasi kung gusto nila magpahanap, magpapakita sila. Kahit gaano katagal 'di ba?" sagot ko naman. Ewan ko ba. Sa tuwing maaalala ko ang mga panahon na 'yon noong mga bata pa tayo, napapangiti na lang ako. Mga bata pa nga tayo noon, wala pang alam. Pero hindi na tayo bata ngayon. Hindi na siguro natin kailangang magtaguan...ng nararamdaman. Special thanks: Cover by: AFeelingWriter

Heartless (Published under Sizzle and MPress) by jonaxx

Elevators. Airplanes. Palaman ng Sandwich. Yung feeling na papunta ka pa lang at excited ka pa lang sa pupuntahan mo. Yung feeling na palapit pa lang yung birthday mo. Yung feeling na palapit pa ang isa pang espesyal na araw. Yung feeling na ilang oras na lang ay pasko na. Yung feeling na tatlong araw na lang simula na ulit ng pasukan. Yung feeling na nasa gitna ka pa lang at di ka pa nakakarating. Yung feeling na malapit na pero hindi pa. Yun ang laging gusto ko. Yung nasa gitna pa lang. Yung nasa gitna ka ng dalawang bagay. Gitna ng isang building. Gitna ng langit at lupa. Gitna ng dalawang matatabang tinapay. Gitna ng byahe papuntang disneyland. Mas gusto ko yung feeling tuwing nagbabyahe kesa doon sa nakarating ka na. Mas gusto ko yung feeling na may inaantay ka kesa doon sa nandyan na. I always like the things in between. "You only like things in between, Coreen. You only like the chase... You only want me chasing after you. You don't want to decide... Pero pakiusap naman, magdesisyon ka na, kasi tao rin naman ako, nasasaktan. And you? I don't think nararamdaman mo yung sakit na nararamdaman ko... You are just too heartless."

A Memories To Remember by StaRRamix

Si Hyan ay mula sa mahirap na pamilya. Dahil sa kahirapan naging mataas ang kanyang panagarap sa buhay. Hindi lang para sa kanyang sarili. Kong hindi para din sa kanyang pamilya. Nais niyang maiangat sa hirap ang kanyang pinakamamahal na pamilya. """ Di ako susuko. Kahit pa di ito para saakin . Susubukan ko parin. Atleast wala akong sinayang na pagkakataon . "" "" Alam ko na may second option. At oo pinili ko iyon ngayon. Pero hindi ibig sabihin. Kakalimutan ko na ang una kong ginusto. Tutuparin ko parin iyon"" "" Si God na ang bahala saakin. Kong hindi man para saakin ang pag-awit. Atleast wala akong pinaglagpas. At sinubukan. Kong sumali sa mga singing contest."" "" Gusto ko po ang umawit at magsulat ng kanta. Dahil doon. Nalaman ko rin na gusto ko rin po ang magsulat ng kwento sa buhay ko""" """ Gusto kong makabili ng farm. Tapos malaking bahay at lupa para sa pamilya ko. Kahit wala akong boyfriend ayos lang.""" "" Lalaban ako para sa pangarap ko. Someday I will be in that spotlight. Singing and holding a mic with a guitar. I will prove to them that being mahirap is not kawalan for a dreamer. But it is a inspiration para magsikap. To reach our dreams.""" Tunghayan natin kong paano siya pinadapa ng pagsubok. Kong paano siya bumangon muli . At pinaglaban ang kanyang panagarap. """ Someday I will be in that spotlight. And you will see it. I will shine and own that spotlight.""

BULLY'S OBSESSION (Completed) Under Editing by coolangsalambing

Huminga ako ng malalim baka sakaling maibsan Yung sakit at takot na nararamdaman ko. Nasa loob ako ng bodega , nakakulong. Hindi ko naman pinangarap na maging ganito Ang Buhay ko. Wala sa isip ko ang makapag aral sa isang mamahaling paaralan ,sapat na Ang public school. Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana, eto ang nagkataon na paaralan Ang tanging tumanggap saakin. Masaya ako Kasi nakapag aral ako , ngunit Hindi ko alam na Ang kapalit pala nun ay paghihirap. I was just a scholar in this school, kaya siguro mainit Ang dugo nila saakin. Napasinghot ako ng maramdaman Ang muling pagtulo ng luha. Mula recess time ay nakakulong na ako rito, at ngayon ay maghahapon na. Ramdam ko na Ang matinding pagod at gutom. Tingin ko ay magiging katapusan ko na ito. Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ng maramdaman kong may magbubukas ng pintuan. Napadilat ang mata ko Ng kaunti , ngunit di ko magawang iangat ang sailing ulo. Sa matinding gutom at pagod ay hirap akong gumalaw tanging pagyakap sa sariling katawan ang aking kayang Gawin. "I'm sorry if I did this to you." Ani ng Isang tinig na malamig, sa boses palang ay kilala ko na ito. Napahikbi ako sa takot. B-bakit ginagawa nya ito saakin. Hindi ko naman sya kilala. Isa lang akong transferee SA school na ito at ang malala pa ay wala talaga akong maibubuga pagdating sa yaman. "You made me do this to you , your stubborn " Ani pa nito , sabay lakad palapit saakin. Gusto kung lumayo ngunit Hindi ko magalaw ang katawan ko. Tanging iyak lang ang kaya ko. Hinawakan nito ang Mukha ko at pinaharap sa kanya , pinilit Kong idilat ang MGA mata ko. Sumalubong ang malumanay nitong titig na aakalain mong may pakealam talaga sya saakin. Napa buntong hininga ito , kinarga nya ako na parang bagong kasal. Wala akong nagawa kundi Ang Hindi tumutol, Wala na akong lakas kaya naipikit ko Ang magkabilang mata. --

Trapped by JameSilver

Pinatay ko ang ilaw at nakiramdam ako sa dilim. Ang dati'y masayang tahanan, ngayon ay nababalot ng labis na katahimikan. Walang puwang ang ilaw. Walang puwang ang init sa malamig na silid. Puro hapis, dusa at panimdim. Wala akong maramdaman kahit kaunting saya. Nakakatakot. Nawawala ako. Gusto kong tumakbo pero saan ako pupunta? Kung kahit impyerno ay pinagsasarhan ako ng pinto. Masikip sa langit kaya nahulog ako. Anghel na walang pakpak. Anghel na walang liwanag. Puro karumaldumal na kasalanan ang bumabalot sa aking maruming katawan. Marumi, madungis. Nakakairita. Ibuhos sa nananahimik na pader lahat ng galit ko, iyan lang ang kaya kong gawin. Kailan ba ako makakabangon. Kailan ko kaya makikita ang liwanag. Napakadilim nag-iisa ako. Walang masulingan. Para akong ligaw na hayop sa ilang. Para akong nalulunod, hindi ako makahinga. Sinong tutulong sa akin? Wala. Limang libong milya ng lupain ang kailangan kong lakarin. Sa dulo n'on ay walang kasiguruhan kung may kapayapaan bang naghihintay sa akin. Natatakot pa rin ako, patuloy akong nangangapa sa dilim. Nakikiramdam sa sunod na mangyayari.

Prejudice by: kimlantiontobias by kimlantiontobias

"I love you, Tischelle, I'm sorry, dapat pinaglaban kita. Dapat nakinig ako sa 'yo. Please, let's make things right. Please stay with me.'' naramdaman kong hinalikan niya ako sa ulo, and it feels great. "Ilalayo ko kayo ni Pia. Magsasama-sama tayo. Hindi lang ako ang bestfriend mo, ako ang kaibigan mo, ang daddy mo, ang kuya mo..ang asawa mo. So please hang on, mahal na mahal kita. I'm sorry kung iniwan kita ng tatlong taon, nagpagamot ako para makalakad. Hindi ko alam na pinaalis ka nina mommy. I'm sorry kung nasasaktan kita." Those are soothing words. Mahal ako ng bestfriend ko. Mahal ako ng asawa ko. Kahit nahihirapan akong huminga pinilit kong ngumiti. Sa kabila ng lahat ng pagsasakripisyo ko,heto na. "Vonn..masaya ako.." Its hard to breathe, naninikip na ang dibdib ko. My nails were cyanotic and cold. I'm craving for oxygen. Habang nagmamaneho si Vonn.Pinilit kong tumingin sa kanya. He's crying. Pinilit ko siyang halikan sa labi. This might be the last and wonderful thing I ever do. Ang daming sana..

Sa Mundo Ng Engkantadya🍃✔💯 by mahikaniayana

Ako nga pala si Jp, isa akong manunulat. Sa totoo lang.. Hindi ko naman pinangarap ang maging writer. Ang hilig ko lang ay mangarap ng gising. Kaso ang isip ko malayo ang nararating, naglalakbay kung saan saang dako ng mundo. Mula noong bata pa kasi ako, marami na akong karanasang kakaiba.. Yun bang may mga nakikita ako na hindi nakikita ng iba. Kumbaga malakas ang pakiramdam ko sa mga mahiwagang nilalang. Parati rin akong nananaginip na tila sa ganung paraan kinokonekta nila ako sa kanilang mundo. At ang lahat ng pangyayari ay parang totoo. Sa sobrang koryosidad ko sa mga napapanaginipan kong mga engkanto. Naglalakbay ako at kung saan saang lugar na nakakarating. Diko inakala ng isang gabing kabilugan ng buwan. Habang pauwi nako samin at napadaan sa kakahuyan, may narinig akong malamyos na boses ng babaeng umaawit. Ako'y napahanga sa boses nyang tila may mahika, lalo na ng masilayan kong kanyang anyo na napakaganda. At ng sinabi nyang kanyang pangalan, ako'y natulala. Isa daw syang Diwata, ng kahariang Umbra... na matatagpuan sa mundo ng Engkantadya. Sya si Diwatang Ayana, na pinangarap kong makasama.. Hinanap ko sa kagubatan ang daan patungo sa mundo nila. At dahil sa isang aksidenteng napaupo ako sa isang putol na puno para magpahinga. Nahati yun sa gitna at hinila ako ng malakas na pwersa patungo sa mundong mahiwaga. Sa mundo ng Engkantadya biglang nagbago ang buhay ko, masyado akong naaliw sa ganda ng kapaligiran at sa mga Engkantong nakakasalamuha ko. May mga Dwende, Sirena, Shokoy, Anghel, Bampira at kahit na nga mga lmpakta, na ang iba ay naging kaibigan ko na. Halika, kaibigan!... Samahan mo akong lakbayin ng ating diwa at imahinasyon ang mahiwagang mundo ni Ayana. Kilalanin rin natin ang mga Engkantong malapit sa kanya. At higit sa lahat ating tuklasin ang taglay nyang mahika... 💃MahikaNiAyana - Photos from deviant art / Pinterest -

Always In Your Corner by r-yannah

Labing-anim na taon na ang lumipas, hindi ko parin alam anong tawag sa kung anong meron sa aming dalawa. I can't even say we're friends. Kaibigan siya ng kaibigan ko. Kakilala? Kapit-bahay? Dating schoolmates? The list goes on but inside my head, there's something more between us than being simply acquainted. Special connection? Every after four years kasi, may nangyayaring importante sa buhay kong konektado sa kanya. Pure coincidence? Maybe. Baka nagkataon lang talaga at hindi gawa ng tadhana. 2010, 2014, 2018, 2022. . . tapos ngayong 2026. Bakit lumilitaw siya sa mundo ko kada apat na taon? May schedule ba siyang sinusunod? Destiny ba o free will? Like desisyon niya talagang magtago at magpakita sa'kin kung kailan niya gusto? No matter what it's called, there's one thing that's constant every time I see him. My feelings. Pakiramdam na hindi ko maipaliwanag hanggang ngayon. Emosyon na hindi ko mapangalanan. Kung kailan nagsimula, 'di ko na tanda. Literal na nakatitig lang ako sa kanya isang araw tapos napagtanto ko nalang na parang may nag-iba. I know it's not love-or is it? Attraction lang ba? Harmless crush? Ewan. Basta kapag nakikita ko siya, my feelings get swayed. Some unknown force tugs my heartstrings. I always find myself being pulled towards him. Nang muli kaming nagkita sa taong ito, parang biglang gusto kong alamin kung ano ba talaga 'tong nararamdaman ko. Gusto kong pangalanan. I-explore. Bigyan ng chance na mag-flourish. Seeing him again made me wonder na Oo nga, bakit hindi nalang kaming dalawa? ***

Can't Let Love Find Me by nyurielheine

Alam mo ba yungfeeling na Makita mo lang sya…. Napapangiti ka na    Yungfeeling na marinig mo lang yung boses nya Masaya ka na    Yung smile pa lang nya…. Kinikilig ka nah… Yung Makita mo lang syang nakatingin sayo!!! Parang hihimatayin ka…. Yung kausapin ka lang nya…. Mapapatalon ka sa tuwa. Yung kausapin ka lang nya…. Kumpleto na ang araw mo... -------eleine

You may also like

Slide 1 of 10

Sweetest Mistake cover

Tagu-taguan cover

Heartless (Published under Sizzle and MPress) cover

A Memories To Remember cover

BULLY'S OBSESSION (Completed) Under Editing cover

Prejudice by: kimlantiontobias cover

Sa Mundo Ng Engkantadya🍃✔💯 cover

Always In Your Corner cover

Can't Let Love Find Me cover

Sweetest Mistake

Bigla akong napatingin sa panyo na sumulpot sa aking harapan. Galing ito sa lalakeng katabi ko. "Ang lalim ng iniisip mo, hindi mo yata napansin na umiiyak ka na." Nabigla ako sa sinabi niya. Kaagad ko namang pinahid ang aking mga luha. Tama siya, umiiyak na pala ako ng hindi ko namamalayan. Hindi ko tinanggap ang panyo na inabot niya, dahilan para mapilitan siyang bawiin ito. "Kailangan mo ba ng kausap?" malumanay niyang tanong. Umiling lang ako bilang sagot. Sa labas pa din ng bintana ang tingin ko. "Sabi nila, maganda daw mag kwento ng problema sa isang stranger. Para ka daw nakipag usap sa isang Human Diary. Hindi mo iisipin na baka malaman ng mga taong malalapit sayo yung kinikimkim mong sakit" Napatingin ako sa kanya pagkatapos niyang magsalita. Hindi ko alam, pero parang nasabi ko na ang mga iyon. Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa kanyang labi. "I'm willing to be your human diary. Sabihin mo sa akin lahat at hindi kita huhusgahan." Sa isang iglap ay medyo nabawasan ang bigat na nararamdaman ko.