AY IŞIĞININ GÖLGESİNDE

Zifiri bir yolun orta yerinde, ay ışığı kalbinin pusulası olmuş bir kadın vakti zamanında öyle çok ilerlemiş ki, hayat onun gerisinde kaldığını fark edince durdurmuş kadın için zamanı.
Adım attığı her yeri şaşalı yıldızların mesken tuttuğu bir adamın gözleri o kadar yorulmuş ki, karanlık dışında her şeye kör olunca, zifiri bir yolun orta yerinde hayatını kenara çekip durdurmuş zamanı.
Uzun zaman sonra kadının kalbindeki pusulanın yönleri bertaraf olmuş, artık ay ışığının onu çağırdığı yere gidemiyormuş.
Adamın olmaz dediği olmuş ve karanlıkta geçen hayli vaktin ardından ilk defa kadının kalbindeki ay ışığıyla aydınlanmış gözleri.
Zaman ay ışığının gölgesinde akmaya başlamış, ne adam ne kadın farkına bile varmadan.